Basini ellerinin arasina almis
Bir gölge var orada
nereye dalmis
Ya da neye efkarlanmis
öylece bakakalmis
Bir gölge var orada.
odada lamba sönük
üç mum yaniyor sadece
ve kapali o sahne
Sürüp gider her gece.
bazen pencereye çikar gibi olur
sonra vazgeçip oturur
ve geceler onundur...
peki gölge kimin,
ve kimin için o sahne?
bir an yerinden kalkar
kollarini açip
bir boslugu kucaklar
belki güler,belki aglar
ama elleri gözüne kayar...
kim bilir kimi anar
elleri kimi sarar
mumlar kadar
kalbide yanar...
günler sonra ilk defa
pencerede rastladim
bekle diye isaret etti bana
mumun birini odanin duvarina
birini pencereye tuttugu kagidin ardina
digerini ise kendi yüzüne tuttugunda
hem üç mumun
hemde gölgenin sirrini çözmüstüm.
yüzünde göz yasi vardi
duvara adimi
kagida askimi yazmisti!
sonra pencereyi kapatip
perdeleri çekti ve içeri girdi
bir daha kollarini açip
o boslugu kucakladi
ve mumlari söndürdü…